Om iets voor zessen verlaten we bepakt en bezakt ons hotel en lopen richting bushalte, om van Kanchanaburi naar Bangkok te reizen. De avond daarvoor hebben we nog wat spullen moeten omgooien van de ene in de andere tas, want die van Klaas was over de 20 kilo. Dat is snel gegaan, bij onze vorige vlucht van Kaapstad naar Bangkok zat ie nog onder de 15. Op straat is het nog erg rustig, we zien alleen de monniken hun ochtendronde doen. Dit houdt in dat ze van huis naar huis lopen met hun tonnetje en daar eten krijgen van de bewoners. Bij de bushalte meldt de bus maatschappij dat we nog moeten betalen voor onze tassen. Ze hebben al een ticket uitgeschreven voor we het in de gaten hebben. We weigeren dit ticket te kopen en zeggen dat we de tassen wel op onze schoot houden. Doordat we achterin zitten (met weinig beenruimte) en de minibus helemaal vol zit, zitten we helemaal ingepakt tussen onze tassen. Het is maar voor 3 uurtjes zeggen we tegen elkaar. We komen vrij snel aan in Bangkok, maar komen daar helemaal vast te staan in het verkeer. Om 11 uur komen we aan bij het noordelijke busstation Mo Chit. Hier laten we onze tassen achter en gaan richting centrum. We lopen door het park vlakbij, nemen de skytrain van halte Mo Chit (niet het busstation) en komen al snel aan in het centrum. Het mkb winkelcentrum is een groot gebouw met 7 verdiepingen met honderden winkels en ontzettend veel daarvan zijn souvenir shops. Na veel van deze winkels te hebben afgestruind, lunchen we op de zevende verdieping. Het is nu tijd om naar de ambassade van Myanmar te gaan, om daar ons visa op te halen. De ambassade gaat hiervoor half 4 open en sluit half 5, zijn we mooi optijd voor onze vlucht van 8.15 vanaf DMK. Dit vliegveld ligt ongeveer een uur, anderhalf uur reizen van de ambassade. Als we half 4 aankomen bij de ambassade krijgen we onze eerste schrik van vandaag. De hele straat staat al vol met mensen die hun visa op willen halen. Als we hier achteraan gaan sluiten, kunnen we onze vlucht wel vergeten. Voorin de rij leggen we onze situatie uit en mogen we helemaal vooraan gaan staan van de 2 Oostenrijkers, die er al vanaf 2 uur staan. Helaas is de deur nog steeds gesloten en gaat deze alleen af en toe open omdat er iemand naar buiten moet. Om 4 uur wordt de openingstijd ineens opgeschoven naar 5 uur, het wordt steeds krapper. Ondertussen zit de hele straat vol en is er geen sprake meer van iets wat op een rij lijkt. Wanneer de deur opengaat om 5 uur springt de hele straat op en stormt naar binnen. Gelukkig voor ons staan we ook binnen nog helemaal vooraan en zijn we dichtbij ons visa. De gordijnen van de loketten worden helaas gesloten en zit er niks anders op dan weer te wachten. We horen de geluiden van het stempelen en zien door de kiertjes dat ze nog volop bezig zijn de visa klaar te maken. Om 6 uur hebben we nog steeds geen visa en zitten de gordijnen nog net zo dicht als eerst. Tineke gaat alvast naar het noordelijke busstation om onze tassen uit het opslaghok te halen en een taxi richting vliegveld klaar te zetten. Met minuut wordt de kans kleiner dat we onze vlucht gaan halen en we zijn niet enigen. Om half 7, nog steeds zonder visa, staan er inmiddels 10 mensen die dezelfde vlucht willen halen. Iedereen heeft inmiddels besloten het niet meer te proberen, het is te laat. Ik hoop ergens nog dat de gordijnen opengaan en dat ik kan beginnen te rennen naar Mo Chit. Dit gebeurt om 10 voor 7, 40 minuten voordat we onze tassen op z'n laatst kunnen inchecken. Ondanks eigenlijk te weten dat we dit niet meer gaan halen ren ik als een gek naar de skytrain, neem deze tot aan de stop Mo Chit, ren vanaf daar om het park (jammer genoeg gesloten) heen naar het busstation waar ik 20 minuten voor 8 aankom. We hebben onze vlucht gemist. Na even uitrusten besluiten we toch een taxi naar het vliegveld te nemen op zoek naar een andere vlucht. Om kwart over 8 zien we ons vliegtuig opstijgen terwijl wij naar de airasia service desk lopen. Helaas hebben we geen premium flex of iets dergelijks bij onze boeking, dus we hoeven niet op geld terug te rekenen. Wel kan airasia redelijk goedkoop een nieuwe vlucht voor ons boeken om 7 uur in de morgen, dat wordt slapen op het vliegveld. We zoeken een plekje op, schuiven wat stoelen tegen elkaar aan en gaan slapen.