Vandaag hoeven we maar 16 kilomet af te keggen, dus dat is een makje. Om 12 uur zitten we aan de kunch in het plekje aan de zuidkant van het Inle Lake. Hier hebben ze een koeling, waardoor er een paar lekkere koude biertjes voor ons klaarstaan. Noem het maar bieren, want net als in de rest van zuidoost Azië zijn de flesjes ook hier standaard 640 ml. Na de kunch lopen we naar een kanaaltje toe waar een lange smalle boot voor ons klaar ligt. We stappen snel in en worden in een vrij hoog tempo door de kanaaltjes heengevaren voor we op het meer komen. Het is een indrukwekkend doolhof aan drijvende gewassen en overal zijn mesnen aan het vissen. De boot zit regelmatig aan de grond maar doordat ze dan gewoon gas bijgeven komen we niet vast te liggen. In het meer zien we vele vissers die op de achterkant van een klein bootje balanceren met in hun handen de visnetten en roeien met hun voeten, ziet er erg moeilijk uit. Aan weerszijden zijn bergen te zien en het is een mooi boottochtje van anderhalf uur. De meeste toeristen blijven na de trekking nog een dag bij het Inle Lake, maar wij hebben niet heel veel dagen in Myanmar dus gaan wij samen met de gids terug naar Kalaw. Yvonne blijft achter, die heeft een bus om 6 uur, rechtstreeks naar Mandalay. We belanden de terugweg achterin een vrachtwagentje met allemaal gidsen van de trekking service van uncle Sam. Het is een heuvelig ritje, met veel haarspeld bochten waardoor het veel afremmen en dan weer gasgeven in. In Kalaw lopen we naar het railroad hotrl en checken in voor één nachtje. We nemen snel een douche en gaan dan de straat op voor een busticket naar Bagan en een verkoelend drankje. Na dit allemaal prima is gelukt gaan we weer terug naar het railroad hotel.