Kaliurang-Yogjakarta-Pangdandaran
Om kwart over 2 sluipt Klaas de kamer uit en gaat in een kamer verderop Nederland-Turkije zien. Of het de moeite waard is geweest is nog maar de vraag, want goed was het niet. Na de wedstrijd nog even slapen en 8 uur er weer uit. Na het ontbijt lopen we naar de bushalte en pakken de bus naar Yogjakarta om vanuit daaruit door te reizen naar Pangandaran. 12 uur zitten we in de bus naar Yogja, waar we de middag struinend doorbrengen en eten in een gezellig restaurantje. De bus naar Pangandaran vertrekt om 6 uur en komt om 1 uur aan.
Merapi
4 uur zitten we aan het ontbijt en geeft Christiaan ons vulkaanles. Hij beschrijft de route van vandaag en geeft een tijdschema. (waar we vandaag niet op gaan lopen). Na een filmpje van een kwartier gaan we op pad met onze gids Aldrin, de zoon van Christiaan. De groep bestaat uit 7 personen + Aldrin. We worden namelijk vergezeld door 5 Indonesiërs van Jakarta. Het eerste gedeelte is meteen dwars door het regenwoud op weg naar het uitkijkpunt waar we de zonsophang gaan zien. Meteen al raakt een van de 5 jongens enorm achter en dit zal de hele dag zo zijn. Na de mooie zonsopgang lopen wij samen met Aldrin verder en stoppen we voortdurend om op de andere 5 te wachten. De route is erg leuk en we komen uiteindelijk bij een dorpje waar de gatekeeper woont. Hier staat een auto waarin 2 journalisten zijn omgekomen tijdens de uitbarsting van 2006. Ze probeerden hiermee weg te komem, maar zijn levend verbrand. Ook hebben ze hier allemaal voorwerpen die helemaal gesmolten of verschroeid zijn door de uitbarstingen van 2006 en 2010. We liggen al enorm achter op schema vertelt Aldrin en helaas trekken er dikke wolken over ons heen waardoor de Merapi uit ons zicht verdwijnt. De derde stop is bij een bunker. In deze bunker niet heel ver bij de Merapi vandaan, zijn 2 journalisten omgekomen tijdens de uitbarsting van 2010. Ze besloten te schuilen in deze robuuste bunker onder de grond, maar deze veranderde in een oven wanneer ie werd bedolven onder de hete stoffen uit de vulkaan. Als we in de bunker staan, krijgen we een idee hoe verschrikkelijk dat geweest moet zijn. Het is erg druk op dit punt, door de vele dagtoeristen die hier met de jeep naartoe komen. Wij gaan hierna echter nog wat dichter naar de Merapi en lopen via een lavabed richting het regenwoud. Onderweg komen we veel vrouwtjes tegen die met een grote zware, zwarte stenen op de rug (gelukkig zit er een kussentje tussen) naar boven klauteren vanuit het lavabed. Een van de Indonesische jongens begint trager en trager te lopen en volgens schema hadden we al terug moeten zijn. We zijn echter nog maar net op de terugweg. Aldrin en wij beginnen een spelletje te spelen, stenen gooiem op een grote andere stenen rondom. Als we bovenaan de afgrond van het lavabed lopen rollen we een paar enorme keien de afgrond in wat voor onheilspellende geluiden zorgt. De lucht begint steeds donkerder te worden en we steken net optijd het lavabed over en klimmen aan de andere kant omhoog. Als we weer door het regenwoud lopen begint het te regenen, keihard te regenen! Snel de regenhoes om de tas en rustig doorlopen. Het komt echt met bakken uit de hemel en we zijn binnen 5 minuten drijfnat. Overal beginnen er kleine stroompjes en de paden worden enorm glad. Glibberend en glijdend dalen we af met veel wachten op de Indonesische jongen. Binnen 3 kwartier onstaan er vrij grote stromen, waar het de heenreis nog droog was! Omdat er toch niks meer droog is, volgend we Aldrin z'n voorbeeld en gaan in deze stroompjes liggen. Er onstaan watervalletjes, stenen glijden mee naar beneden en we zien geen hand voor ogen. Aldrin zag deze bui al hangen en heeft een jeep laten komen naar het dorpje van de gatekeeper. Daar aangekomen stappen we in de jeep en rijden het laatste stuk naar het hostel. Het was een super ervaring om te zien hoe snel het gaat als het eenmaal regent, kan je nagaan wat er gebeurd wanneer dit dagen aanhoudt. Deze avond gaan we vroeg op bed en zet Klaas de wekker om kwart over 2, want om half 3 in de nacht begint Nederland-Turkije.
Reizen naar Yogja
Volgens planning zouden we 7 uur aankomen in Yogjakarta, daar rondstruinen en aan het eind van de middag een bus naar Kaliurang nemen. Om half 4 arriveren we echter al in Yogja en worden we aan de rand van de stad uitgezet. Het is ongeveer 5 kilometer vanaf het centrum en dus begimnen we te lopem. Na een paar honderd meter, komem we langs een McDonald's die nog open is. Hier kunnen we mooi een tijdje zitten, want op dit tijdstip is er nog niet veel te beleven in het centrum. We bestellen een vroeg ontbijtje en gaan lekker zitten. Als het licht begint te worden, beginnen we weer te lopen. In het centrum dumpen we onze tassen bij een hotel en gaan dan Yogjakarta in. Na een tijd te hebben rondgelopen worden we door een lokale man getipt over een batik workshop. Batik is een tijdrovende manier van schilderen op katoen of zijde, voor meer informatie zie google. We zien het proces en de vele resultaten in de winkel. Het duurt een maand om één sarong te schilderen. Na deze interessante workshop gaan we naar het museum vredeburg. Hier wordt de geschiedenis van Indonesië en dan vooral Java uitgelicht. Een interessant museum waar we ook een stukje van de Nederlandse geschiedenis tegenkomen. Hierna halen we onze tassen op en proberen een bus te pakken naar Kaliurang, een plaatsje dichtbij de Merapi en ook het plaatsje waar het Volgels hostel zit. De bus lukt niet, dus nemen we een taxi die ons voor de deur van Vogels uitzet. We nemen hier een kamer en gaan dan in de eetruimte van het hostel zitten. We raken aan de praat met de eigenaar Christiaan, een ranger van de vulkaan. Hij laat ons na het eten een paar filmpjes zien over vulkanen en over de uitbarstingen van de merapi in 2006 en 2010. Hij was toen ook al ranger en wordt geïnterviewd door een tv zender die verslag deed van de uitbarsting. Na de film gaan we snel op bed want de trekkimg begint om 5 uur en 4 uur moeten we klaarzitten voor het ontbijt.
Zuidkust, Balekambang
Ook vandaag stappen we weer op de wcooter. Dit keer rijden we naar de zuidkust, naar het strand van Balekambang. De route is niet zo extreem dan gisteren dus we kunnen lekker rustig aan doen. Het is hartstikke rustig in Balekambang, het lijkt wel verlaten. We komen terecht op een prachtig strand waar helemaal niemand is. Het water is heerlijk en mooi helder. Er staat een ongelooflijke sterke stroming naar de zijkant. Wanneer je rustig tegen deze stroming in probeert te zwemmen, blijf je gewoon op dezelfde plaats. Het mooie is dat het maar 10 a 15 meter van het strand is en je nog steeds kan staan. Dus als we moe worden gaan we gewoon staan. Na een paar uur op het strand rijden we naar een nabij gelegen dorpje, waar verder weinig is. Wanneer we terug bij ons homestay zijn laden we alle tassen op de scooter, Klaas een backpack en dagtas tussen de voeten, dagtas op de rug en Tineke een backpack op de rug. Op deze manier banen we ons een weg door het verkeer op weg naar het busstation. Daar droppen we alle tassen en blijft Tineke achter. Snel de scooter terugbrengen, Angkotje naar de bushalte en dan de bus in naar Yogja. We vertrekken 8 uur en zijn de volgende morgen 7 uur in Yogja
Vulkaan Bromo
De wekker gaat om 5 uur en om half 6 zitten we op de scooter, op weg naar de vulkaan Bromo. We nemen een zelf opgezochte route naar Cemoro Lawang, die ons afgeraden werd door Anna (eigenares van homestay). Maar we zijn eigenwijs en besluiten de route toch te gaan doen. Als we de drukke straten achter ons hebben gelaten, rijden we al snel door leuke kleine dorpjes met een mooi uitzicht langs de route. Dan komen we bij een afslag, de ene weg groot en redelijk verhard, de andere smal en bestaand uit puntige stenen en modder. Ja wij moeten de tweede hebben. Het is een wonder dat we geen lekke band krijgen en dat ons stadsscootertje het zolang volhoudt. Tineke moet af en toe wel stukken lopen en met het klimmen komt de scooter wel eens stil te staan. Uiteindelijk redden we het naar boven, waar de weg al iets beter begint te worden. Alleen nog maar modder zonder al die grote stenen er tussen. Het landschap is ontzettend mooi en we zijn blij dat we deze route doen, want de weg wordt gelukkig ook steeds beter. Op de hellingen die we vanaf de scooter zien verbouwen ze allerlei gewassen, die ze super onderhouden. Deze akkers op die steile hellingen zijn prachtig om te zien. Om half 10 zijn we op het uitkijkpunt en zien we de zandvlakte rondom de Bromo al liggen. Even een hapje eten en dan afdalen naar deze zandvlakte, the sea of sand. Door deze zandvlakte over te steken komen we bij de vulkaan. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Ondanks dat er enigszins sporen zijn, glijdt de scooter alle kanten op. De scooter parkeren we aan de voet van de Bromo en dan lopen we omhoog. Het duurt ongeveer een half uurtje en dan staren we in de krater van de Bromo. Het stinkt daarboven nogal naar rotte eieren, dit komt door de zwaveldampen die uit de krater komen. Er is een smal loopweggetje die helemaal om de krater heen gaat. Hier staan echter geen hekken of iets dergelijks langs dus een slippertje betekent dat er een grote kans is dat je helemaal doorglijdt de krater in. Dit gaan we dus niet doen. Beneden aangekomen stappen we weer op de scooter en rijden over de zandvlakte om de Bromo heen naar Ngadas. Vanaf daar komen we weer op een betere weg en rijden we richting Malang. Onderweg nog even op de helling lunchen en dan langzaam afdalen. Om 4 uur zijn we weer terug in Malang. We hebben een lading aan zand meegenomen in onze schoenen en de tas is bedekt met een laag stof. Eerst de spullen maar even schoonmaken. Daarna onze tassen pakken, want morgen vertrekken we naar Yogjakarta.
Malang, moskee en Engelse cursus
Deze morgen is er weinig actie, maar om 1 uur staat pater Simon klaar om ons mee te nemen naar zijn dorpje. Al na een paar afslagen belanden we in prachtige straatjes en steegjes met onzettend veel bloemen, die we dus gisteren niet konden vinden. In deze straten is het lekker rustig en een tijd lopen we door deze straten voor we een Angkot (een klein taxibusje) nemen die ons vlakbij onze bestemming uitzet. Pater Simon is erg aardig en hij vertelt van alles over Java, zijn dorpje en de bloemen die we onderweg tegenkomem. We hebben al geluncht maar om half 3 staat er rijst en groente klaar thuis bij pater Simon. Het is kangkung, een soort spinazi, wat echt heerlijk is. We moeten even opschieten want om 3 uur moet er gebeden worden in de moskee. Klaas krijgt gepaste kleding en Tineke krijgt deze in de moskee. Onze gids voor vandaag is ook Imam. Tineke wordt verstopt achter een kleedje, waar de vrouwen kunnen bidden. 20 mimuten later staan we weer buiten en gaan we op weg naar de school. Er komen vandaag 7 leerlingen voor de Engelse cursus. We praten met ze en doen spelletjes. Om half 6 gaan we snel weer naar de moskee, want het is weer tijd om te bidden. Hierna is het tijd om te eten, weer Kangkung. Ditmaal weer helemaal anders klaargemaakt en weer erg lekker. De 2e cursus Engels is voor de oudere leerlingen en ook hier zijn wij bij aanwezig. In de avond gaan we met een Angkot weer richting ons homestay en pakken onze tas voor de dag van morgen.
1e dag Malang
Als we na het ontbijt even aan een tafeltje zitten te koffie drinken worden we aangesproken door een meneer die zich voorstelt als pater Simon. Hij steekt meteen van wal en probeert ons mee te krijgen naar zijn dorpje en naar zijn school, waar hij kinderen Engels leert. Het klinkt leuk, dus we beloven dat we de volgende dag met hem meegaan. Vandaag moeten we eerst nog wat dingen regelen voor de reis naar Lombok. Het online boeken van een retourtje Jakarta-Lombok wil niet, dus besluiten naar het lion air kantoor in Malang te gaan. De eigenares van onze homestay, die Nederlands spreekt trouwens, heeft fietsen te huur. Helaas staan ze allemaal op lekke banden, behalve één. Dan maar één fiets. Het is een mountainbike dus Tineke gaat op de stang zitten en zo fietsen we door Malang op weg naar lion air. Als we het kantoortje hebben gevonden, zijn de tickets snel geboekt. Terug bij ons homestay zien we dat er een band is geplakt en nemen we nog een fiets en gaan verder door Malang fietsen. We komen niet heel veel bijzonders tegen, wel een genoeg restaurantjes en dergelijke met lekker eten, maar bijna geen één met bier.. Aan het eind van de middag zetten we de fietsen terug en lopen we naar een restaurant im de buurt. We ontmoeten een Nederlands stel, die slapen bij dezelfde homestay, en wisselen ervaringen uit. Zij komen namelijk van Jakarta en wij van Bali, dus kunnen we elkaar mooi tips geven. Door hen zullen we rondom de Merapi gaan trekken en verblijven bij Vogels hostel.
Bali-Java
Dag van de stilte is weer geweest en dat is te merken, de straten zijn weer gevuld met toeterend verkeer. We checken vandaag uit bij ons hotel en gaan naar Malang op Java. Om een wat goedkopere taxi te pakken besluiten we eerst naar een grotere straat te lopen, op ongeveer een half uur lopen. Onderweg komt er een auto langs en die wil ons wel voor 150.000 Rupiah naar het busstation in Denpasar brengen, dat wordt uiteindelijk 50.000 Rupiah. Als we om half 10 worden afgezet bij het busstation staat een rechtstreekse bus naar Surabaya al klaar. Als we die nemen kunnen we uitstappen in Pasuruan en dan een bus naar Malang nemen. Eerst rijden we 3,5 uur naar de haven Gilimanuk, waar we met bus en al de veerboot op gaan. Het af te leggen stukje varen is net zolang als van Den Helder naar Texel, alleen deze bot doet er een uur over. Ook in de bussen komen regelmatig verkopers binnen die weer veel eten hebben aan te bieden. We nemen een nasi en gaan naar het bovendek van de boot. Tijdens het varen zien we grote hopen afval voorbij drijven, zonde van het toch nog steeds heldere water. Op Java aangekomen belanden we meteen op een drukke weg en is de bus alleen maar bezig met inhalen. Omdat we maar één rijbaan ter beschikking hebben, haalt ie de vreemdste capriolen uit om ander verkeer voorbij te gaan. De chauffeur dwingt tegenliggers de berm in met toeteren, snijdt het ingehaalde verkeer af om net optijd weer op de eigen rijbaan te komen en houdt geen rekening met bochten. Dit gaat steeds goed, dus krijgen we het idee dat de chauffeur wel degelijk weet wat hij doet. Om 8 uur stopt de bus bij een restaurant voor een lopend buffet. Tot ons verbazing krijgen we kaartjes en mogen we aansluiten bij dit buffet. Dit wisten we niet, maar is natuurlijk altijd prima. Blijkt dat bij lange busreizen op Java er altijd eten bij zit inbegrepen. Na het lekkere eten, stappen we snel weer in de bus. Het is half 10 wanneer we uitstappen in Pasuruan, waar we een half uurtje wachten en dan de bus naar Malang nemen. We arriveren uiteindelijk in Malang om half 12 en stappen uit bij het busstation , gelegen op 5 kilometer van het hotel waar we naartoe willen. Er zijn geen taxi's die op de meter willen rijden, dus dan lopen we wel. Na een uur te hebben gelopen, krijgen we het idee dat we niet helemaal goed gaan en vragen we rond. Een jongen op een brommer stelt voor om ons te brengen, met tas en al. We kijken elkaar aan en zijn best nieuwsgierig of dit kan, dus gaan we ervoor. Klaas stapt achterop en dan Tineke op het puntje, met beide nog 2 tassen. Als de jongen weg wil rijden begint de brommer meteen te steigeren, dit gaat niet lukken. De backpack van Tineke gaat tussen zijn voeten in en nu gaat Klaas helemaal achterop, omdat Tineke de schrik nog in de benen heeft. Dit keer blijft de brommer met 2 wielen op de grond en komen we uiteindelijk veilig bij het helios hotel aan. We bedanken onze chauffeur en nemen afscheid. Omdat we het helios hotel te duur vinden belanden we bij Jona's homestay. Dit huis ligt in een door Nederlanders gebouwde buurt. Het is ondertussen half 2 en we liggen eindelijk op bed. Het is een reis van 15,5 uur geweest, met de bus, boot, weer bus, een andere bus, de benenwagen en als laatst een prachtig brommerritje voor we op ons eindbestemming zijn.